تحقیقات نشان میدهد که چندین مداخله در سبک زندگی وجود دارد که میتواند به طور موثری عمر و دوره سلامت ما را افزایش دهد. یکی از این موارد ورزش است، اما چه نوع و چه ترکیباتی و چرا به افزودن سالها به زندگیمان کمک میکند؟ در اپیزود جدید پادکست ما این موضوع را بیابید.
به نظر میرسد از زمانهای دور، انسانها به طور استعاری به دنبال راهی برای دستیابی به “چشمه جوانی” بودهاند – یعنی راههایی برای اطمینان از داشتن یک زندگی طولانی و سالم.
و در حالی که ممکن است هنوز از هیچ “داروی” معجزهای یا فناوریای برای افزایش طول عمر ما به بیش از صد سال بهرهمند نباشیم، تحقیقات اخیر نشان دادهاند که تغییرات ساده و قابل دسترس در سبک زندگی میتواند به ما کمک کند تا برای مدت طولانیتری بهداشتی بمانیم و خطر مرگ زودرس را کاهش دهیم.
تحقیقات ارائه شده در جلسات علمی انجمن قلب آمریکا در سال 2023، به عنوان مثال، نشان داد که هشت عادت سالم میتواند پیری زیستی را تا حدود 6 سال کند کند.
این عادتها ارتباط دارند با رژیم غذایی، حفظ وزن مناسب، اجتناب از دخانیات، حفظ بهداشت خواب، مدیریت کلسترول، قند خون و فشار خون، و، بدیهیتر، فعالیت بدنی.
در قسمت جدید پادکست “در گفتوگو” ما، سایت اخبار پزشکی، ارتباط بین ورزش و داشتن یک زندگی طولانی و سالم را با دکتر بورخا دل پوزو کروز و دکتر ادوینا (اِدی) بروکلسبی بررسی میکند.
دکتر دل پوزو کروز، محقق اصلی در علوم بهداشتی کاربردی در دانشگاه کادیز اسپانیا است و دستیار اصلی در دانشکده علوم ورزشی و بیومکانیک کلینیکی دانشگاه جنوبی دانمارک.
در همکاری با سایر محققان، دکتر دل پوزو کروز مطالعات مختلفی را که ارتباط میان انواع مختلف ورزش و خطر مرگ از علتهای مختلف را بررسی میکنند، انجام دادهاند.
دکتر بروکلسبی به لقب “نانای آهنین” شهرت یافته است، زیرا در سن 72 سالگی، پیرزن بریتانیایی بزرگترین زن بریتانیایی است که موفق به کامل کردن یک مسابقه آهنین مانند برایاتلون شده است. وی همچنین بنیانگذار و مدیرعامل سیلورفیت است، یک سازمان غیرانتفاعی که ورزش مادامالعمر را ترویج میکند.
استفاده از چه انواع ورزشی خطر مرگ را کاهش میدهد؟
در یک مطالعه منتشر شده در پزشکی داخلی جاما در اوت 2023، دکتر دل پوزو کروز و همکاران
ش اطلاعات از 500705 شرکتکننده را برای یک دوره میانی 10 ساله بررسی کردند تا ببینند چگونه انواع مختلف ورزش با خطر مرگ فرد ارتباط دارد.
این مطالعه اثر تمرینات هوازی معتدل، مانند پیادهروی یا دوچرخهسواری آرام، تمرینات هوازی شدید، مانند دویدن، و فعالیتهای تقویت عضلانی، مانند وزنهبرداری، را بررسی کرد.
یافتههای آن نشان داد که ترکیب متعادلی از تمام این انواع ورزش بهترین نتایج را برای کاهش خطر مرگ داشته است.
به طور خاص، حدود 75 دقیقه تمرین هوازی معتدل، به همراه بیش از 150 دقیقه تمرین شدید، به همراه حداقل یک یا دو جلسه تمرین تقویتی عضلانی در هفته، با کاهش خطر مرگ از هر علتی مرتبط بود.
زمانی که به کاهش خطر مرگ مرتبط با بیماری قلبی خصوصی میپردازد، دکتر دل پوزو کروز و همکارانش پیشنهاد کردند که حداقل 150-225 دقیقه فعالیت فیزیکی متوسط، به همراه حدود 75 دقیقه ورزش شدید و دو یا بیشتر جلسه تقویتی عضلانی در هفته ترکیب شود.
دکتر بروکلسبی، که به اسم “اِدی” معروف است، خود نمونهای از اهمیت ترکیب انواع مختلف ورزش است. به عنوان مثال، تمرین و شرکت در یک مسابقه آهنین – که یک مسابقه طولانی و پیوسته ورزشی است که شرکتکنندگان در شنا، دوچرخهسواری و دویدن به رقابت میپردازند – شامل دستیابی به یک “رژیم” تعادلی از تمرینات معتدل و شدید، و همچنین تمرینات تقویتی عضلانی است.
چه مقدار کمترین تمرین کافی است؟
اما چه در مورد افرادی که تقریباً به این اندازه ورزشکار نیستند؟ چه “مقدار” حداقل تمرینی میتواند کمک کند تا برخی از شرایطی که بیشترین تهدید به سلامت را دارند، پیشگیری شود؟
دکتر دل پوزو کروز و تیمش ممکن است به این سوال نیز پاسخی داشته باشند. در دسامبر 2022، آنها یافتههای یک مطالعه پیشین را در ژورنال قلب اروپا منتشر کردند.
این تحقیقات نشان داد که مشارکت در تمرینات شدید فقط به مدت 2 دقیقه در روز میتواند خطر مرگ مرتبط با سرطان یا وقایع قلبی و عروقی را کاهش دهد.
محققان متوجه شدند که شرکتکنندگانی که هرگز در تمرینات شدید شرکت نمیکردند، دارای 4% خطر مرگ در 5 سال بودند، اما معرفی کمتر از 10 دقیقه فعالیت شدید در هفته، این خطر را به نصف کاهش داد. علاوه بر این، خطر مرگ آنها برای کسانی که حداقل 60 دقیقه ورزش هفتگی داشتند، دوباره به نصف کاهش یافت.
آیا هر فعالیت جسمانی خوب است؟
در پادکست ما، دکتر دل پوزو کروز تأکید کرد که تقریباً هر مقداری از هر نوع ورزشی بهتر از هیچ چیزی است، یک نکته که توسط یک مطالعه جدید که میگو
ید هر فعالیتی برای سلامت قلب بهتر از یک سبک زندگی نشسته است، تقویت شده است.
اما او همچنین هشدار داد که فعالیت جسمانی مربوط به کارهای خانگی یا شغلی فرد، به جای ورزش در زمینه تفریح، گاهی اوقات ممکن است بیشتر آسیب بزند تا کمک کند.
باز هم، ایده او توسط تحقیقات اخیری که یک ارتباط بین شغلهایی با فعالیت جسمانی فشرده و خطر نقص شناختی پیدا کردند، حمایت میشود.
بعضی از شغلهای معمولی مرتبط با فعالیت جسمانی فشرده که در این تحقیق نقص شناختی را مطرح کردند، در حوزه پرستاری و مراقبت، خردهفروشی، و کشاورزی بودند، جایی که افراد بسیاری زیر پا هستند و اغلب با موقعیتهای استرسزا مواجه هستند.
بنابراین در حالی که تمام انواع ورزش میتواند برای سلامتی مفید باشد، فعالیت جسمانی شدید یا فشرده در محیط کار ممکن است خطر مختلفی از شرایط مختلف سلامتی را تشدید کند.
و حتی ورزش برای تفریح هم میتواند بر بعضی جنبههای سلامتی جسمانی – مانند سلامتی مفصلها – به خصوص در اواخر عمر تأثیر بگذارد. در پادکست ما، هر دو دکتر دل پوزو کروز و ادی بر اهمیت مشورت با یک متخصص بهداشتی اعتماد کردند که میتواند در مورد بهترین انواع ورزش برای شرایط خاص هر فرد مشاوره دهد.